Met Design Thinking bouwen aan de regionale samenwerking van Reddingsbrigades

Vraagstuk

Fase 1 – Ontdekken

Wat? Dat was de startvraag voor de eerste fase van het programma. Nadat wij als onderzoeksteam een beeld hebben gekregen van de setting (tools: dataonderzoek, interviews), startte we het programma met een eerste gezamenlijke workshop in de vorm van een panelsessie. Een panelsessie is een fijne manier om contact te krijgen met de klant en verschillende perspectieven t.a.v. het samenwerkingsverband op te halen. Bij de Design Thinking methode is het zo goed mogelijk begrijpen van de behoefte noodzakelijk om de rest van de fases succesvol uit te voeren (behoefte = oplossing). Resultaat van fase 1 is duidelijkheid over het waarom, ieders houding, gemeenschappelijke thema’s en de visie en werkwijze.

Fase 2 – Definiëren

In fase 2 wordt alle verzamelde informatie geclusterd om zoveel mogelijk tot de kern van een probleem te komen; wat zorgt ervoor dat de samenwerking een volgende stap kan maken? Er kwamen vier pijlers uit de clustering: inzicht & overzicht, organisatorische inrichting, beleidsafspraken en cultuur. Vervolgens maakte we een fit-gap analyse (tools: huiswerkopdracht, stickeren) en geïdentificeerd wat de belangrijkste struikelblokken zijn en prioriteit is om nú mee aan de slag te gaan. Een belangrijke stap, immers is dit het vertrekpunt richting de toekomst van de regio. Resultaat: er moet prioriteit gegeven worden aan het inzicht – weten wat elke lokale reddingsbrigade doet en wát ze doen, voordat een model opgezet kan worden (hoe).

Fase 3 – Ontwerpen

Nu duidelijk is wat ten grondslag ligt aan het vraagstuk, gebruiken we deze fase om tot een oplossingsrichting te komen. Workshop 2 stond dan ook in het teken van concretiseren. Afgevaardigde van elke lokale reddingsbrigade gingen per werkgebied (e.g. materiaal, opleidingen, communicatie) brainstormen hoe zij de samenwerking werkbaar kunnen maken over alle brigades (tools: break-out, brainwriting). Per werkgebied identificeerde ze wat gemeenschappelijke thema’s zijn, en waar verschillen zitten tussen brigades.

Fase 4 & 5 Ontwikkelen en testen

Workshop 2 stond ook in het teken van ontwikkelen met focus op ambitie, doelen & praktisch doen. Na het verkrijgen van inzicht per werkgebied, gingen de deelnemers een concreet (jaar)plan opstellen (de wat) en is de organisatorische inrichting gevisualiseerd (de hoe) – (tools: OGSM-model, organogram).

Een belangrijk onderdeel van samen aan de slag gaan is de saamhorigheid, wat bijdraagt aan pijler 4 Cultuur. De reddingsbrigades gaan af van het eilandjesgevoel, en creëren een fundering waar elke reddingsbrigade een bijdrage aan levert. Daarom hebben we als laatste stilgestaan bij de kernwaarden (tool: Ballooning), waarbij gelijkwaardigheid, van elkaar leren, groepsbelang en transparantie als belangrijkste naar voren kwamen.

• Inzicht in de 4 pijlers van aandacht;
• Prioritering van de 5 belangrijkste verbindende werkgebieden;
• Inzicht & overzicht wie wat doet per werkgebied;
• Eerste aanzet tot een jaarplan per werkgebied.

IMPROVEN faseert uit en geeft de Reddingsbrigades de ruimte om eigenaarschap te nemen. Het is duidelijk wat de behoefte is en naar welke oplossingsrichting toegewerkt kan worden. Binnen het samenwerkingsverband kunnen de Reddingsbrigades zelfstandig verder werken aan de regionale organisatie van de toekomst en deze via een pilotperiode testen.